Miasta nie było stać na postawienie pomnika duszniczanom poległym w I wojnie światowej. Nastąpiło to dopiero 12 lat po wojnie, za sprawą burmistrza dr. J. Geobla, który znalazł sposób na uzyskanie potrzebnych pieniędzy. Autorem pomnika poległych był prof. Seyffert z Berlina. Decyzją władz miasta postawiono go na skwerze przy poczcie. Uroczyste odsłonięcie odbyło się 10 sierpnia 1930 r. z udziałem władz rejencji wrocławskiej, wysokich oficerów służby czynnej i rezerwy, władz powiatowych, 20 burmistrzów miast uzdrowiskowych, kombatantów, korporacji studenckich, przedstawicieli pancernika „Schlesien”, duchownych różnych wyznań, władz miasta i licznych gości. Od tej pory miejsce z pomnikiem nazwano Hindenburgplatz.
W okresie stalinowskim /1947-56/ zdjęto niemieckie tablice z nazwiskami poległych i założono nowe na cześć Armii Radzieckiej, pomnik podwyższono dla lepszego efektu i odsłonięto w dniu 7 listopada 1953 r., plac na którym odbyła się ta uroczystość nazywał się placem Warszawy. Zwycięstwo obozu „Solidarności” na początku lat 90-tych XX wieku usunęło pomnik i tablicę, został pusty plac. Za: