Przy ulicy Słowackiego wznosi się kościół cmentarny św. Barbary wzmiankowany już w 1350 roku i wybudowany dla osady kolonijnej. Obecnie nie jest to smukła budowla z 1491 roku, odbudowana w 1670 roku po spaleniu przez Szwedów Torstensona przybyłych z Budziszyna przez Czechy, w stylu barokowym. Gotyckie ślady widać na czterokondygnacyjnej wieży w postaci tzw. kap. Hełm posiada jeden prześwit. Jedyną nawę nakrywa wysoki dach dwuspadowy. Na południowej ścianie umieszczono kilka epitafiów mieszczańskich z godłami cechowymi, jedyne tego rodzaju pomniki na Ziemi Kłodzkiej i Przedgórzu Sudeckim z XVII wieku.
We wnętrzu, zamkniętym kasetonowym stropem i wielobocznym prezbiterium, zachowało się barokowe wyposażenie. Ołtarz główny, typu architektonicznego ze skręconymi kolumnami to dzieło Józefa Schramma z 1670 roku. Mieści on obraz patronki. Dość skromna ambona z końca XVIII wieku wykazuje już cechy rokokowe. W czołowej płycinie kosza umieszczono obraz Jezusa. Dokoła nawy przebiega drewniany balkon, reminiscencja użytkowania świątyni przez ewangelików, łączący się z chórem organowym o rokokowym prospekcie. Na jasnym tle ścian wybija się epitafium zasłużonego dla miasta i okolicy radcy handlowego Josepha Chr. Ludwiga i jego żony (południowa część dzielącego łuku), wykonany w formie czarnego obelisku z alabastrowymi popiersiami tych osób oraz puttem podtrzymującym wawrzyn.
dariuszfaranciszek°: Wg.