Stacja wzniesiona w 1886 r. przez Kolej Górnośląską (OSE), wkrótce znacjonalizowaną pod Zarządem Królewskich Pruskich Kolei (KPEV). Pierwotnie stacja końcowa na krótkiej 24,5 km linii Żmigród-Wąsosz. Od 1898 r. stacja węzłowa na linii Legnica - Rawicz, wybudowanej przez prywatną spółkę LRE (Liegnitz-Rawitscher Eisenbahn). Kompleks stacyjny obejmował oprócz dworca z magazynem o prostej architekturze, także dwustanowiskową parowozownię (obsługującą tabor państwowy ze Żmigrodu, gdyż LRE miała zaplecze techniczne w Rawiczu), wieżę ciśnień, zaplecze służby drogowej oraz place ładunkowe z 25-tonową wagą wagonową. Stacja przejęta przez PKP na początku maja 1945 r. , jeszcze przed zakończeniem wojny, jako jedna z pierwszych stacji na Dolnym Śląsku z dużym ruchem towarowym i długimi relacjami pasażerskimi przechodzącymi przez stację (Leszno-Legnica, Ostrów Wlkp. - Forst, Łódź - Żagań, Legnica - Brześć). Z czasem, w miarę odbudowy sieci na Dolnym Śląsku ilość połączeń malała. Przejazdy na linii Wąsosz-Żmigród zawieszono na koniec 1960 (likwidacja linii w 1970 r.), a na linii Rawicz-Wąsosz-Legnica ruch pasażerski zawieszono nagle (wcześniej stale 5 par) 4.11.1991 r. Przewozy towarowe zawieszono w r. 1996 i od tego czasu stacja popada w zapomnienie i postępującą ruinę. (arkadoo i moose - różne źródła, gł.
i
)