Wnętrze kościóła św. Marii Magdaleny oświetlane oknami w głęboko wciętych otworach, przykryte zostało płytkim sklepieniem zwierciadlanym, zaś prezbiterium - krzyżowym, w którym żebra otrzymały mięsiste barokowe stiuki. Oba częściowo polichromowane, nad nawą dodatkowo wykonano florystyczną plecionkę. Wyposażenie nie jest zbyt obfite, ale wartościowe. Nieduży, z luźno stojącymi kolumnami ołtarz główny to ładne rokokowe dzieło Ignacego Klara (1770-80). W centrum mieści się obraz Matki Bożej, osiemnastowieczna kopia dzieła Łukasza Cranacha. Skromna ambona pochodzi z tegoż czasu. Ołtarze boczne posiadają bujną, niespokojną dekorację nastaw (koniec XVIII wieku). Symetrycznie do ambony ustawiony jest ołtarz MB Szkaplerznej, zaś w nawie - św. Józefa i św. Ignacego Loyoli. Mieszczą one obrazy patronów i tonda w górze. Rzeźby i obrazy pochodzą z końca XVII-XIX wieku. Warte nadto jest uwagi gotyckie sakramentarium w prezbiterium i marmurowa chrzcielnica z 1900 roku oraz loża kolatorska nad zakrystią, na której umieszczono sporo rzeźb, w tym unikatowe przedstawienie leżącego na marach św. Jana Nepomucena (XVIII wiek).