Poniższy tekst w całości stanowi przedruk z Trybuny Wałbrzyskiej nr 12 (1241) z 20.03.1979 roku.
Duża wieś w gminie Żarów położona w połowie drogi między Świdnicą a Żarowem ok. 7 km na północ od Świdnicy. Wierzbna - w niektórych dokumentach nazwana także "Wierzbno" - położona jest na prawym brzegu Bystrzycy na wysokości ok. 240 m n.p.m. na równinnym terenie. Liczy ok. 600 mieszkańców. Komunikację zapewnia PKS. Najbliższe przystanki kolejowe w Jaworzynie i Żarowie. Do wsi docierają także świdnickie autobusy miejskie.
Wierzbna posiada dobre warunki klimatyczno-glebowe i nastawiona jest przede wszystkim na produkcję. Ok. trzeciej części dorosłych utrzymuje się z pracy poza rolnictwem, przy czym część z nich znajduje zatrudnienie na miejscu. Wieś należy do najstarszych w tym rejonie i wspominana jest już w XII w. Tutejszy kościół parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zbudowany został w początkach XIII w. Kilkakrotnie w swej historii był przebudowywany. Pierwotna budowla wzniesiona została w stylu romańskim - obecnie istniejący budynek wzniesiony jest w stylu barokowym.
W trakcie prac konserwatorskich przed 10 laty okdryto fragmenty polichromii z XIII w. Większość wyposażenia pochodzi z XVIII i XVI w. Ponadto znajdują się tu ruiny wzniesionego w 1696 roku dawnego klasztoru. W Wierzbnie znajduje się również późnobarokowy pałac z końca XVIII w. Oba te obiekty uległy zniszczeniu pod koniec wojny. Zabytkowy charakter ma także wzniesiona w XVIII w. wieża wodna, której zadaniem było dostarczanie wody klasztorowi.
Z osobą pana na Wierzbnej łączy się pierwsza wzmianka o Świdnicy. Najznaczniejszą postacią rodu, do którego w średniowieczu należała Wierzbna, był komes Jan, będący przez długi czas kasztelanem Ryczyny. Był on właścicielem wielu wsi w rejonie Świdnicy i Wrocławia. Wieś i jej właściciele kilkakrotnie wspominana jest w Księdze Henrykowskiej, gdzie mówi się m.in. o ich perypetiach spadkowych, rodzinnych i sądowych. Inny właściciel wsi Stefan z Wierzbna i jego syn Andrzej zginęli w bitwie z Tatarami pod Legnicą i zostali pochowani wraz z księciem Henrykiem Pobożnym we Wrocławiu.